هدایتی:اگر مصطفوی برود یک فرد با لیاقت خواهد آمد.

حسین هدایتی مالک باشگاه استیل آذین و رئیس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس پس از ۲۱ ماه فعالیت در ورزش فوتبال کشور اعلام کرد دوست ندارد با این وضعیت در فوتبال سرمایه گذاری کند و اگر کار بر همین منوال باشد سرمایه خود را در جایی خارج از فوتبال هزینه خواهد کرد. 

اتفاقی که پیش از این نیز برای برخی از سرمایه گذاران علاقمند به فوتبال و یا به طور کلی ورزش در بخش خصوصی رخ داد و حالا باز هم شاهد تکرار آن برای یکی دیگر از این افراد هستیم. حسین هدایتی که گفته می شود از گزینه های مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس هم بوده طی گفت و گویی در خصوص دلایل حضور خود در فوتبال، خصوصی سازی و دیگر مسائل موجود در ورزش صحبت کرد که متن کامل صحبت های وی در پی می آید:
مصطفوی پاسخگوی خبرنگاران است
داریوش مصطفوی، به عنوان مدیرعامل باشگاه همواره پاسخگوی سوالات خبرنگاران، رادیو، تلویزیون، روزنامه ها و خبرگزاری هاست ومن بهتر می دانم اعضای هیات مدیره صحبتی را نداشته باشند. البته آخوندی همواره در موضع سخنگویی سازمان تربیت بدنی جوابگوی سوالات هست.
اگر مصطفوی برود یک فرد با لیاقت خواهد آمد
من در برهه کنونی نه فرصت کافی برای مدیرعاملی پرسپولیس دارم و نه اینکه تصمیمی برای تغییر مدیرعامل باشگاه وجود دارد که من بخواهم مسئولیت قبول کنم. چون مصطفوی به خوبی کارش را انجام می دهد و ما هم به عنوان اعضای هیات مدیره از او حمایت می کنیم. نمی دانم چرا اینقدر سر و صدا در این خصوص در محافل ورزشی به گوش می رسد و هر روز در روزنامه ها و خبرگزاری ها می نویسند مصطفوی از پرسپولیس رفت و یا به زودی برکنار می شود. او قرار نیست برود مطمئناً اگر هم قرار باشد روزی مصطفوی از پرسپولیس برود بالاخره یک گزینه که لیاقت و کفایت داشته باشد جایش می آید.
هزینه ۲۰ میلیارد تومانی
من در گذشته اعلام کرده ام اگر سهام باشگاه پرسپولیس به من واگذار شود ۲۰ میلیارد تومان هم برای این باشگاه هزینه می کنم. این برای زمانی بود که بحث واگذاری سهام باشگاه مطرح بود حالا با منتفی شدن واگذاری سهام، این مساله هم به خودی خود منتفی است. ای کاش کور بودم و خیلی از مسائل را در ورزش فوتبال نمی دیدم. واقعاً خسته شدم از اینکه می بینم مردم عزیز ما اینقدر شور و هیجان نسبت به ورزش و ورزشکاران و پهلوانانشان دارند اما متاسفانه از طرف مدیران ورزشی کشور توجه ویژه ای به آنها نمی شود. در حالی که باید همه مدیران، خبرنگاران و اهالی ورزش دست به دست هم بدهند و با یک دلی برای رشد و شکوفایی فوتبال کمک کنند. درحال حاضر وضعیت ابومسلم، پیام، ملوان و استقلال اهواز را ببینید. این چه تیمداری و باشگاه داری است که همه گرفتار آن هستند. آیا یکی پیدا شده به آنها بگوید بیایید در تهران یک جلسه برگزار کنیم تا بررسی کنیم مشکلات شما چیست؟ چه قدمی برای حل این مشکلات برداشته شده است؟ یکی مثل من آمده از جیب خودش برای بزرگ ترین و پرطرفدارترین تیم کشور خرج می کند اما همواره از من انتقاد می کنند و در روزنامه ها علیه من مطالبی می نویسند. فقط می توانم بگویم پناه می برم به خدا و از شما می خواهم برایم دعا کنید که با آبرو از فوتبال این کشور خارج شوم. در حالی که باید همه مدیران ورزش کشور امثال ما را حمایت کنند تا ما الگو شویم که دیگران هم که شرایطی مثل ما دارند جرات کنند برای کمک به اعتلای ورزش در عرصه حضور پیدا کنند اما هر روز به نوعی برایمان اشکال تراشی می کنند. در این مدتی که من در ورزش فعالیت کرده ام جز سوق دادن مردم به سمت ورزش چه سودی گیر بخش خصوصی و من آمده است. واقعاً سرمایه گذاری در ورزش علی الخصوص در فوتبال برای خود من چه سودی داشته است؟ جز اینکه عذاب بکشم، آسایشم سلب شود و به حرفم هم گوش داده نشود؟ پس واقعاً حضور من در ورزش چه معنایی دارد؟ اگر این حضور پرمعنا و پربار باشد دیگران هم تشویق می شوند تا برای سرمایه گذاری در ورزش حضور پررنگی پیدا کنند. به طور مثال مگر در شهر بزرگی مانند مشهد یک تاجر و یا یک کارخانه دار وجود ندارد تا به تیم های ابومسلم و پیام کمک کند؟ مطمئناً وجود دارد اما باید برنامه ریزی ها به گونه ای باشد که افراد با میل و اشتیاق فراوان در عرصه ورزش حاضر شوند و سرمایه گذاری کنند. در این بین مدیران باید با برگزاری جلسات و سمینارهای مختلف از بازاری ها، تاجرین، اقتصاددانان و کارخانه دارها دعوت کنند و به آنها اعلام کنند شما همگی صاحب یک تیم شوید. در عین حال امتیازاتی برای آنها در نظر گرفته شود تا آنها تشویق شوند.
تا چه زمانی باید دستمان در جیب بیت المال باشد
کاش عادل فردوسی پور در برنامه قبلی ۹۰ نیم ساعت به من وقت می داد و می گفت شما که اینقدر خوب حرف می زنی و نمونه بخش خصوصی در کشور هستی، در این ارتباط صحبت کن. من می ترسم پس از صحبت های من تازه یک موجی در کشور راه بیفتد و برخی بگویند این حرف ها چیست که هدایتی زده و باعث شده توقعات بالا برود. من از شما می خواهم از کسانی که در بخش خصوصی ورزش سرمایه گذاری می کنند، حمایت کنید. از کسانی که در مشهد، اهواز و تهران و هر کسی که در ورزش این کشور حتی ۲ ریال سرمایه گذاری کرده است. اگر این حمایت ها صورت بگیرد، افراد دیگر هم تشویق می شوند تا در ورزش سرمایه گذاری کنند، می پرسم تا چه زمانی باید دستمان در جیب بیت المال باشد. امسال دولت ۲۰۰ میلیارد تومان برای فوتبال کشور هزینه کرده است این مبلغ کمی نیست اما اگر بخش خصوصی را وارد صحنه می کرد چه بسا این ۲۰۰ میلیارد تومان صرف امور عمرانی کشور می شد . همین مردم، صنایع کشور، کارخانه دارها و تجار بازار این هزینه را تامین می کردند. به نظر شما نیستند افرادی که این هزینه را متقبل شوند. حتی اگر امتیازات این باشگاه سهامی می شد پول خرد مردم هم می توانست این باشگاه ها را اداره کند. امیدوارم خبرنگاران هم روی این مساله کار کنند. به خدا اینها خبرساز است این قبیل مسائل سوژه های مثبت برای رشد و شکوفایی ورزش است. در حالی که صحبت کردن در مورد مدیرعامل پرسپولیس که دردی را دوا نمی کند، مصطفوی برود یکی دیگر بیاید آیا واقعاً مشکل پرسپولیس حل می شود؟ مشکل پرسپولیس چیست؟ مشکل پرسپولیس این است که هوادار میلیونی اش دوست دارد تیمش نتیجه بگیرد، تیم هم برای اینکه بتواند نتیجه بگیرد، امکانات، ابراز، مدیریت قوی و یک دلی می خواهد. این درست که یک مدیرعامل باید این شرایط را مهیا کند و اگر نتواند باید یک مدیر قوی تر بیاورند. حالا اگر پرسپولیس در شرایط ایده آل باشد و باشگاه های دیگر ضعیف باشند، وضعیت مناسب است؟ همه باشگاه ها باید یکسان رشد کنند. خود شما اهالی قلم و کارشناسان باید با تدابیر لازم راه کارهای درستی را پیدا کنید تا بلکه تحولی در بخش مدیریت ورزش کشور ایجاد شود.امیدوارم این صحبت های من باعث جنجال و حاشیه برای فوتبال کشور نشود هدف من از این صحبت ها این است که بالاخره مدیران ورزشی و در نهایت ورزش کشور تکانی به خود بدهند. پرداختن به این مسائل مهم تر از این است که بخواهیم مدیرعامل پرسپولیس زیر سوال برود، اگر مدیرعامل ما زیر سوال برود آیا دردی دوا می شود؟
خصوصی شدن ورزش سخت تر از پالایشگاه ها نیست
وقتی مراکز مهم کشور از جمله نیروگاه ها، پالایشگاه ها و کارخانه های فولاد را به بخش خصوصی واگذار می کنند، آیا خصوصی سازی ورزش سخت تر از آنها است؟ نمی دانم چرا حاضر نمی شوند برای رشد و شکوفایی ورزش کشور که می تواند قهرمان پروری و پهلوان سازی کند و در نهایت می تواند پول ساز و درآمدزا باشد ، آن را به بخش خصوصی واگذار کنند. اگر بنده یا هر فرد دیگر ایرانی بیاید تیم هایی مانند استقلال و پرسپولیس یا ملوان را بخرد با وجود اینکه مشهور هم شود اما اگر این تیم ها نجات پیدا کنند، بد است؟ متاسفانه در مورد واگذاری سهام باشگاه پرسپولیس چه جنجال هایی به پا کردند. در حالی که داشت این واگذاری انجام می شد. برخی ها عنوان کردند هدایتی ۲ سال است وارد ورزش شده چرا پرسپولیس را به او بفروشند؟ پرسپولیس برای یک ملت است . این تیم برای سفر به همدان پول هتل نداشت. در حالی که تیم اول کشور ما هم محسوب می شود. حالا اگر هدایتی امسال بود کمک کرد و آخر فصل گذاشت رفت از کجا می خواهید ۱۰ میلیارد تومان بیاورید به این تیم بدهید؟ کل بودجه سازمان تربیت بدنی ۵۰ میلیارد تومان است. اگر ۱۰ میلیارد تومان به پرسپولیس و ۱۰ میلیارد تومان هم به استقلال بدهد، ۳۰ میلیارد تومان می ماند برای بقیه باشگاه ها و کل ورزش کشور. آیا به نظر شما چنین چیزی ممکن است رخ بدهد؟ هیچ کس نمی آید روی این مسائل کار کند. بر این فرض که هدایتی یا امثال هدایتی با حضور در ورزش به شهرت هم رسیدند اما اگر در نهایت ورزش کشور پیشرفت کند آیا این بد خواهد بود؟
مدیران قبلی پرسپولیس از کنار این باشگاه به ثروت رسیدند
آقای علی آبادی و دولت نهم درخصوص ساخت اماکن ورزشی چند برابر دولت های گذشته عمل کرده است و این موضوع با مدرک قابل اثبات است اما در زمینه مسابقات لیگ برتر و فدراسیون ها ما در حال عقبگرد هستیم. من حالا در مورد رشته های دیگر حرف نمی زنم تا آقایان نگویند به تو چه ربطی دارد؟ اما درمورد فوتبال و باشگاه پرسپولیس که می توانم حرف بزنم. بسیاری از این مدیران طی سال های که مدیریت تیم های بزرگ و فدراسیون ها را بر عهده گرفته اند، اغلب در فکر این بودند که به یک موقعیت اجتماعی برسند یا زمینه سازی کنند تا به مجلس یا در انتخابات شورای شهر شرکت کنند در نهایت این پست ها برای آقایان سکوی پرتابی برای رسیدن به یک پست سیاسی بوده است. بنابراین شهرت طلب آنها هستند نه اینکه یک نفر مثل من که آمده از جیب خودش خرج می کند، آنهم در این اوضاع و احوال اقتصادی کشور.اگر کسی شهامت این را دارد که از جیب خودش خرج کند، پیش قدم شود. در گذشته مدیرانی در همین پرسپولیس بودند که از طریق این باشگاه به ثروت های کلانی رسیدند. آن وقت من طی ۳ ، ۴ ماه بالغ بر ۳ میلیارد تومان به خاطر مردم به یک باشگاه بزرگ کشور کمک می کنم و در حالی که هدفم خیر است اما با من اینطور رفتار می کنند. اطمینان می دهم نه می خواهم به مجلس بروم نه شورای شهر و نه اینکه می خواهم جایی کاندیدا شوم. من آدم سیاسی نیستم و وابستگی سیاسی هم به حزب خاصی ندارم فقط سرباز ایرانم، ۳ میلیارد تومان هم برای پرسپولیس هزینه کردم و خداحافظ تا پایان فصل،حالا پس از من تجربه جدیدی پشت سر بگذارید. تا نوبت به یک نفر دیگر برسد. فکر می کنند هدایتی می خواهد این پرسپولیس را بخورد یا بگذارد داخل جیبش و از ایران برود. کجا می توانیم پرسپولیس را ببریم، پرسپولیس برای این ملت است و تا این ملت هستند پرسپولیس هم هست.
۳۰ سال است برای این مملکت خرج می کنم
واقعاً دلم پر است. دوست داشتم در جلسه ای که با علی آبادی و سعیدلو داشتم، حرف های دلم را می زدم و پس از آن می گفتم: مردم خداحافظ ، واقعاً نمی دانم چرا قدر نمی دانند و این فرصتی که به وجودآمده را از دست می دهند. یک نفر آمده از جیب خودش برای ورزش هزینه می کند. ما کاری کنیم این یک نفر به ۲ نفر تبدیل شود حتی اگر آن فرد به دنبال شهرت باشد. کما اینکه اگر کار برای خدا و شادی مردم باشد آن فرد محبوب خدا و مردم می شود. محبوبیت با شهرت تفاوت دارد و اگر پول را جای دیگر هم خرج کنی مشهور و معروف می شوی. در این ورزش خیلی ها هستند که ۱۰ میلیون تومان خرج می کنند و آن را در بوق و کرنا کرده و به همه اعلام می کنند اما آیا واقعاً کسی می داند من چقدر تا حالا پول هزینه کرده ام. ضمن اینکه مگر سال اولی است که من در بخش خصوصی پول هزینه می کنم. الان در حدود ۳۰ سال است من برای این مملکت پول خرج می کنم و خدمت می کنم اما کسی در ۲۹ سال گذشته خبر نداشت. تازه ۲ سال است که در ورزش کار می کنم اینقدر صدا کرده است. پس حالا که صدا کرده به فال نیک بگیرید تا دیگران هم تشویق شوند. آنها وقتی ببینند مردم، مسئولان از امثال هدایتی حمایت می کنند، تشویق می شوند. مگر من یک نفر فقط در کشور پولدار، تاجر و کارخانه دار هستم؟ هزاران نفر مثل من وجود دارد. کافی است ۱۸ نفرشان بیایند اداره ۱۸ تیم لیگ برتر را بر عهده بگیرند. ۵ نفر را هم خودم معرفی می کنم.
انصاری با مشورت من به استقلال رفت
آقای انصاری، عضو هیات مدیره استقلال تهران که از افراد متمول هستند از دوستان من است. وقتی هم که می خواست به استقلال بیاید با من تماس گرفت، گفت نظرت چیست؟گفتم بیا در ورزش و به باشگاه استقلال خدمت کن. الان هم دوستانی دارم که حاضرند پیام، ابومسلم و پگاه را خریداری کنند،کسانی که امتیاز تیم پگاه را خریداری کردند از دوستان من هستند. اگر حمایت شوند افراد دیگری هم می آیند حتی در رشته های دیگر هم سرمایه گذاری کنند. البته در حال حاضر اوضاع چندان مناسب نیست.کسانی که بخواهند بیایند، می گویند هدایتی که اینقدر ارتباطات داشت و کمک کرد در آخر رهایش کردند و دیگر انگیزه ای برای ورود افراد دیگر نمی ماند. در حالی که باید تمامی شرایط را مهیا کنند. سهام پرسپولیس را به من بدهند به سازمان تربیت بدنی هم کمک می کنم من پیشنهاد ۲۰ میلیاردی که برای اداره پرسپولیس درگذشته ارائه کرده بودم را الان نیز اعلام می کنم و حتی حاضرم مبلغی بالاتر از این را برای پرسپولیس هزینه کنم اما می گویم سهام این باشگاه مردمی را به من بدهید. البته نه ۱۰۰ درصد سهام را اولاً ۳۰-۲۰ درصد در اختیار دولت باشد که وظیفه نظارت را انجام دهد، بخشی از آن را به ما و بخش دیگری را هم به مردم واگذار کنند اما سهام مدیریت اش را به ما بدهید. خود مردم هیات مدیره را انتخاب می کنند و بعد ارزیابی کنید ما موفق بودیم یا نه، از محل درآمدش این باشگاه را حرفه ای می کنیم و رشته های مختلف راه اندازی خواهیم کرد. حتی از درآمدش به سازمان ورزش هم کمک می کنیم. حاضریم تضمین بانکی هم بدهیم اما چرا این کار را نمی کنید؟ طبق اساسنامه فیفا باید تا سال آینده این کار را انجام دهید و باشگاه ها خصوصی شوند. حالا که هستیم استقبال کنید، وقتی ما خسته شدیم و رفتیم آن وقت التماس می کنید که مردم بیایید. ، شاید آن وقت کسی نیامد شما یک نفر را پیدا کنید که سال گذشته ۷ میلیارد تومان برای استیل آذین خرج کرده باشد امسال هم تاکنون ۳ میلیارد تومان برای پرسپولیس و یک و نیم میلیارد تومان هم برای استیل آذین که روی هم رفته ۵/۱۱ میلیارد تومان در ۲۱ ماه در ورزش هزینه کرده باشد. آیا کسی در ورزش هست که این همه هزینه کند؟ حتی برادران شفیعی زاده هم در طول ۸ سال حضورشان در استقلال اهواز اینقدر هزینه نکرده اند. می توانید از خودشان سوال کنید. حالا که ما داریم هزینه می کنیم، کمک کنید انگیزه و شوق ما بیشتر شود. در نهایت اینکه شرایط نباید طوری شود که ما خسته شویم و برویم دنبال کارمان، البته نه اینکه بگویم با من بدرفتاری شده، با من خیلی هم از نظر رفتار و گفتاری خوب عمل شده است اما به هر حال باید تکلیف مشخص شود، اگر به من سهام نمی دهید چرا بیش از این برای پرسپولیس هزینه کنم؟ در نهایت هم به خاطر اینکه به هواداران یا علی گفتم و رفیق نیمه راه نشوم تا پایان فصل کمک می کنم اما آخر فصل می گویم خدا نگهدار. می روم سراغ استیل آذین. شما فکر می کنید استیل آذین برای چند میلیون نفر است؟ به فرض ۵ میلیارد هم برای استیل آذین خرج کنم اما این تیم هواداران زیادی ندارد اما اگر پنج میلیارد تومان را برای پرسپولیس خرج کنم ۳۰ میلیون هوادار خوشحال می شوند. کاری که سال قبل برکات آن را دیدید و تیم قهرمان شد. امسال هم برای بازی برابر سایپا که تیم شانزدهم جدول است و زیاد مهم نبود در آن سرما ۷۰ هزار هوادار به ورزشگاه آمده بود. مردم تیم های بزرگ مانند پرسپولیس و استقلال را دوست دارند. باید برای شاد کردن این مردم هزینه کرد. پس بیایند یک بخش از سهام آن را به مردم واگذار کنند من هم جزیی از مردم یک بخش از آن را می خرم برایش خرج می کنم و در اوج نگه می دارم، این مساله به نفع مدیران، نظام و کشور است اما متاسفانه یک گوش شنوا نیست که این حرف های من را بشنود. امیدوارم شما به شکلی آن را منعکس کنید تا مسئولان توجه داشته باشند. به هر حال یا به ما می گویند زیاد حرف نزن و آب پاکی را روی دستمان می ریزند یا اینکه استقبال می کنند.
درآمد منچستر و آرسنال
باشگاه های بزرگی مانند منچستر یونایتد، آرسنال و چلسی در سال ۲۵۰،۲۰۰۶ میلیون پوند درآمد داشته اند. من نمی گویم باشگاه های استقلال و پرسپولیس می توانند ۲۵۰ میلیارد تومان درآمد داشته باشند اما حداقل می توانند ۲۵ میلیارد تومان درآمد داشته باشند حداقل دیگر محتاج دیگران نخواهند بود. ۱۰ میلیارد را هزینه فوتبال می کند. ۱۵ میلیارد تومان هم هزینه سایر رشته ها از جمله کشتی، والیبال، بسکتبال و غیره می شود. در نهایت خواهید دید چه تحولی بزرگی در ورزش کشور رخ می دهد.
واگذاری تیم ها به شهرستان ها
یکی از کارهای خوب دولت نهم این بود که بیشتر تیم ها را از تهران خارج کرد. به طور مثال وقتی تیم کوثر به لرستان واگذار شد این هفته برای تماشای بازی این تیم در دسته یک، ۲۵ هزار هوادار لرستانی به ورزشگاه رفته اند. این مساله وقتی قشنگ تر می شود که هواداران لرستانی بینند که این روند رو به رشد تیمشان ادامه دارد و تیم با انجام بازی های قابل قبول به لیگ برتر صعود کند اما واقعاً این لیگ برتر است که ما داریم؟ الان ۲ تیم پیام و ملوان به دلیل مشکلات مالی خواستار لغو مسابقه شان شده اند. من صحبت های آقای احمدزاده، سرمربی ملوان را در تلویزیون شنیدم که در خصوص مشکلات مالی این باشگاه صحبت می کرد و گفت: بازیکنان ما حتی یک ریال دریافت نکرده اند. من به مدیران ملوان گفتم امتیازش را به من بفروشید تا وضعیت آن را سر و سامان بدهم اما گفتند نیروی دریایی اجازه نمی دهد، خوب اگر نمی فروشید پس پول تزریق کنید. به تازگی هم که با وجود اینکه سهام این باشگاه به منطقه آزاد انزلی واگذار شده هنوز پولی به این باشگاه واریز نشده است. البته نمی تواند پولی بدهند چرا که ردیف بودجه ندارند و اگر پول بدهند متخلف شناخته شده و سازمان بازرسی کل کشور ایراد خواهد گرفت.
هزینه های کره و ژاپن
کره، ژاپن و کشورهای عربی با وجود اینکه نه استعداد و نه هواداران بی شماری مثل کشور ما دارند اما چندین برابر ما خرج فوتبال می کنند به خاطر اینکه همه باشگاه هایشان خصوصی است اما در ایران همه تیم ها دولتی هستند. فقط ،۴ ۵ باشگاه خصوصی هستند که آنها هم وضعیت مالی مناسبی ندارند چون حمایت نمی شوند و انگیزه ای ندارند. من وقتی به انزلی می روم، لذت می برم که مردم تا این حد به تیم شهرشان علاقه دارند و تشویق می کنند اما بازیکنانشان هنوز پولی نگرفته اند. ورزشگاه ثامن الائمه مشهد نیز پر از هواداران خراسانی است که برای حمایت تیم های پیام و ابومسلم آمده اند اما می بینیم این باشگاه ها پول ندارند و گرفتار هستند. ما به دولت نمی گوییم پول بلاعوض بدهد بلکه بیایند بسترسازی کنند تا همین باشگاه های خصوصی یک مقدار درآمدزایی کنند. از طریق ورزش می توان این کار را کرد. بیایید یک بخش را مشروط به ما واگذار کنید تا ما نشان بدهیم چگونه می توان این کار را کرد. اگر موفق بودیم الگویی برای باشگاه های دیگر شود اما اگر اینطور نبود سهام را از ما بگیرید و اگر هم این حرف های ما دروغ بود و در پایان کار نتیجه بخش نبود ما باشگاه را به شما برمی گردانیم.
فدراسیون در قهرمانی نوجوانان نقشی نداشت
تو را به خدا به این مسائل توجه کنید. اینکه می گویید مدیرعامل شما استقلالی است، مصطفوی می رود، هدایتی می آید، اینها هیچ کدام اثر گذار نیست. همه ما ایرانی هستیم و برای آبرو و عزت این کشور باید تلاش کنیم تا وقتی می رویم المپیک ناکام نباشیم این برای ما بد است. چند وقت دیگر بازی های آسیایی و مقدماتی جام جهانی را پیش رو داریم. باز هم می رویم جام جهانی در مرحله مقدماتی با ۳ باخت به کشور برمی گردیم. ما چه کاری برای اعتلای مسابقات لیگ برتر انجام می دهیم که حالا توقع داریم در جام جهانی موفق باشیم. واقعاً متاسف هستم وقتی می شنویم فدراسیون فوتبال کشورمان به عنوان بهترین فدراسیون سال ۲۰۰۸ آسیا انتخاب شده است این انتخاب بر اساس چه معیاری بوده است؟ این لیگ برتر است که ما داریم؟ در مسابقات دسته اول شرکت می کنیم بازی نیم ساعت تاخیر دارد. وقتی علت را جویا می شویم، می گویند نیروی انتظامی نیامده است یا برق نداریم. به هر استانی که می رویم در مسابقات دسته اول و لیگ برتر با مشکلاتی مواجه هستیم حالا چون تیم ملی نوجوانان ما در آسیا قهرمان شده به عنوان بهترین فدراسیون آسیا انتخاب شدیم؟ قهرمانی تیم نوجوانان در آسیا با لطف خدا و تلاش کادر فنی و بازیکنان بود و فدراسیون در آن نقشی نداشت. البته نمی خواهم آنها را نقد کنم چرا که آنها نیز زحمات خود را می کشند و اگر پای درد و دلشان بنشینیم شاید حرف هایشان بیشتر از ما باشد.
راه نجات ورزش
راه نجات ورزش کشور همدلی ، وحدت، تلاش و خصوصی سازی است. در غیر این صورت هیچ رشد و پیشرفتی نخواهیم داشت و روز به روز هم از دنیا عقب می افتیم. حتی از کشورهای عربی هم عقب می افتیم. شما نگاه کنید حتی کشورهایی مانند بحرین و عربستان در المپیک چند مدال کسب کرده اند بعد ما چه عملکردی داشتیم؟ اگر همین یک مدال طلا را هم هادی ساعی نمی گرفت، نمی دانم چه اتفاقی رخ می داد. من وقتی در بازی پرسپولیس و سایپا در ورزشگاه آزادی بودم برای اولین بار از هواداران خجالت کشیدم و شرمنده آنها شدم. آنها با حضور پرشورشان در ورزشگاه خواستار پیروزی تیمشان بودند اما بازی با تساوی به اتمام رسید.  

                            برای دیدن بقیه اخبار در قسمت عنوان

                          آخرین یادداشتها روی خبر مربوطه کلیک کنید