محسن علی‌آبادی: یار غار قلعه‌نویی نیستم/کی گفته من بازداشت شدم؟!

دنیای فوتبال:پسر ارشد محمد علی‌آبادی، رئیس سازمان تربیت‌بدنی در این روزها هدف گزارش‌های غیرشفاف برخی از سایت‌ها و روزنامه‌هایی است که بحث دستگیری یکی از «آقازاده‌های ورزشی» که در سال‌های اخیر به مهره‌ای اثرگذار در تشکیلات ورزشی بدل شده و حتی شایع شده بود که در انتخاب سرمربی تیم‌ملی نقش داشته، قرار گرفته است

«محسن» پسر بزرگ محمد در این روزها سعی می‌کند کمتر در محافل ورزشی حضور داشته باشد چراکه همین چند وقت پیش برخی از رسانه‌ها درباره‌اش نوشته بودند:«انتخاب قلعه‌نویی در واقع شروع راهی جدید برای محسن علی‌آبادی بود که پیش از این، تنها کار ساخت و ساز را تجربه کرده بود. او هنوز در این راه فعالیت دارد، اما در کنار آن ورزش را هم تبدیل به یکی از دغدغه‌های زندگی‌اش کرده است و حتی بخشی از کارهای ساخت و ساز سازمان تربیت‌بدنی را انجام می‌دهد تا با یک تیر دو نشان زده باشد. محسن علی‌آبادی چند سال پیش با کمک برادرزاده یکی از صاحبان موسسات آموزشی و با کمک پدر به تاسیس یک شرکت راه و ساختمان دست زد و هنوز هم در این شرکت به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد. این فرد فنی، به فاصله چند هفته بعد از انتخابش به عنوان عضو هیات رئیسه فدراسیون شنا، به خبر اول رسانه‌های ورزشی تبدیل شد.

 در ورزش دخالت نمی‌کنم

ریش‌های نسبتا پری دارد و با وجود اینکه متولد 1360 و متاهل است اما جاافتاده و شمرده حرف می‌زند:«طبیعی است که با پدر درباره مسائل مختلف حرف می‌زنم اما در کارشان دخالت نمی‌کنم چون از لحاظ شرعی درست نیست.» اما می‌گویند درباره انتخاب سرمربی تیم‌ملی دوران کمیته انتقالی و انتخاب قلعه‌نویی نقش داشتید؟«نه، اصلا اینطور که فکر می‌کنید نیست.» ولی دخالت‌های پسر علی‌آبادی در فوتبال کاملا عیان است، او در بازی خیریه منتخب استقلال و پرسپولیس با منتخب لیگ به خبرنگاران پاسخ داد:«خب! من دبیر اجرایی کمیته غدیر هستم که آیت‌ا... خزعلی مسئول آنست و باید در این مراسم حضور پیدا می‌کردم.» به محسن می‌گوییم که خیلی‌ها از ارتباط دوستی نزدیک و کاری شما با قلعه‌نویی می‌گویند، این‌ها درست نیست؟ «ببینید، من با خیلی‌ها دوست هستم اما مرز دوستی‌ها مشخص است. من با افشین قطبی، قلعه‌نویی، دایی و خیلی‌های دیگر رفیق هستم اما رابطه دیگری ندارم. من که یار غار قلعه‌نویی نیستم تا هرکاری برایش بکنم» همین چند وقت پیش یکی از رسانه‌ها نوشته بود «او خیلی راحت توانست پدر را قانع سازد که مربی منتخب «خرد جمعی» را در راس کادر فنی تیم‌ملی نگذارد! این در واقع اولین تاثیر بزرگ مرد سایه در ورزش بود که بعدها گام‌های بعدی را برای او بسیار محکم‌تر برداشت تا مرد شماره یک ورزش به این نتیجه برسد که پسر ارشدش، در این راه دشوار هم می‌تواند یار و یاورش باشد. روزی که خرد جمعی در فوتبال به این نتیجه رسید که مجید جلالی بهترین گزینه برای رهبری تیم‌ملی در جام ملت‌های 2007 است، شب سرنوشت‌سازی در خانه علی‌آبادی رقم خورد. در آن شب محسن در مقام یک مخالف در آمد و مجید جلالی را انتخابی مناسب برای تیم ملی ندانست. دقیقا در همان شب بود که نام امیر قلعه‌نویی به ذهن رئیس سازمان تربیت‌بدنی خطور کرد. این حقیقت بعدها توسط یکی از نزدیکان سازمان تربیت بدنی تایید شد که قلعه‌نویی پیشنهاد محسن بود و علی‌آبادی هم خیلی زود به طور جدی به آن فکر کرد و اینگونه بود که سرمربی سابق استقلال در جام ملت‌ها روی نیمکت تیم‌ملی نشست.» آیا این وصله‌ها به او می‌چسبد؟

 طرفدار همیشگی بابا

محسن اعتقاد دارد که هرچه در جامعه می‌گذرد را به پدر انتقال می‌دهد و کوچکترین مسئله‌ را به او می‌گوید اما وقتی می‌پرسیم به‌عنوان یک‌منتقد عملکرد سازمان را چطور ارزیابی می‌کنید، پاسخ می‌دهد:«به‌نظر من عملکرد سازمان بسیار خوب بود چراکه آنها برای 12سال آینده برنامه‌ریزی کرده‌اند و چطور می‌شود که به روزمرگی نیفتند و از خودشان بگذرند تا دولت‌های بعدی این محصول را درو کنند. سازمان اقدامات زیرساختی فراوانی کرد.» او برای هر موضوعی توجیهات خاص خودش را دارد، جایی که می‌گوییم نباید به‌عنوان پسر علی‌آبادی وارد هیات‌رئیسه شنا شود تا چنین شائبه‌هایی به‌وجود نیاید، می‌گوید: «ببخشید، آقای مرادی پیشنهاد دادند و بابا قبول کرد، من که نخواستم بروم آنجا.» در بحث دوشغله‌ها پدرتان نباید در مقابل قانون بایستد و این فضا را به‌وجود بیاورد:«نه، بابا حق داشت. ورزش دولتی نیست و با این وضع 30هزارنفر باید جایگزین می‌شدند. از کجا هزینه‌هایشان تامین می‌شد؟ نمی‌خواهم اسم ببرم اما همین آقای الهام مگر دو شغله نیستند، چرا به حوزه‌های دیگر ورود پیدا نکردند؟» چرا اینقدر تغییرات در مدیریت‌ها فراوان است و ثبات وجود ندارد، مثل حبیب کاشانی که رفت و دوباره دعوت به‌کار شد، دادگان که با خاک یکسان شد و حالا می‌خواهند دلجویی کنند، نگاه‌ها همه سیاسی است:«نه، باید از حضور سیاسیون در ورزش استفاده کرد، اما باید راه را کانالیزه کرد. به‌هرحال شما پشت‌پرده را نمی‌دانید، همین کاشانی خودش آمد استعفا داد و پدر اصرار داشت که بماند. مردم خیلی از مسائل را نمی‌دانند.»

مادر و خواهرم هیچ سمتی در ورزش ندارند

گفته می‌شود که مادر محسن در بسیاری از ورزش‌های زنان اعمال نظر می‌کند، محسن همان ابتدا همه‌چیز را اعلام می‌کند:«پدرم اصولا با فعالیت والده بنده در خارج از منزل موافق نبوده و آقای مهندس اجازه ندادند، در هیچ دوره‏ای ایشان خارج از منزل فعالیت داشته باشند» او درباره دخالت‌های مادرش در ورزش بانوان اینگونه توضیح می‌دهد:«پس عملا این بحث به کل منتفی است. این بحث‏ها هم زمانی مطرح شد که خواهرم قرار بود برای کلاس ایروبیک ثبت نام کنند و طبیعی بود که از طریق فدراسیون از این موضوع که کدام کلاس از امنیت اخلاقی بالاتری برخوردار است، جویا شوند و چون رئیس این فدراسیون، یک خانم بودند، مادرم با ایشان در تماس بود و اگر رئیس فدراسیون مرد بود، این تماس نیز انجام نمی‏شد. در حین ثبت‏نام نیز به هر صورت اسم خواهر من بود و همین امر باعث شد، عده‏ای که ناظر این موضوع بودند، این مطالب را به شکلی انتقال دهند که انگار مادر بنده، ارتباطی با خانم ابوالقاسمی دارند و بنده قویا تاکید می‏کنم که ایشان هیچ عنوان افتخاری یا غیرافتخاری ندارند و اینها زاییده خیال برخی خبرنگاران به واسطه اطلاعات ناقص‏شان است.» محسن با این کلمات از خانواده دفاع می‌کند و همه‌چیز را تکذیب می‌کند.

گفتم درست نیست ما بیکار شویم

حرف‌ و حدیث‌ها درباره ساخت‌وسازهای خانواده علی‌آبادی فراوان است اما خودش در گفت‌وگو با سایت تابناک همه آنها را تکذیب می‌کند و ماجرا را اینگونه توضیح می‌دهد:«همه می‌دانند که پدرم فوق لیسانس عمران است و چند دهه سابقه فعالیت در رشته‏شان را دارند. در دوران دفاع مقدس که جبهه بودند و پس از دوران جنگ تحمیلی نیز جدا از سیستم دولتی، به فعالیت در حوزه تخصصی‌شان پرداختند. پس از اینکه ایشان وارد شهرداری شدند، بزرگ‌ترین ضرر در مباحث مالی به خانواده ما وارد شد. ایشان حتی قبل از اینکه در دولت مسئولیت بپذیرند و در زمان ورود به شهرداری تهران، به واسطه عهدی که با آقای دکتر احمدی‏نژاد داشتند، هیچ فعالیتی در حوزه ساخت و ساز انجام نداده‏اند. حتی شرکتی با عنوان بناسازان داشتند و با توجه به زحماتی که سال‏ها در آن کشیده بودند، گرید داشت را نیز منحل کردند. پدرم حتی از اعضای خانواده خواست در دوره‌ای که مسئولیت دارد، فعالیت نکنند و عنوان کرد که حاضر است خرج زندگی ما را در این دوره پرداخت ‏کند اما من به ایشان گفتم که درست نیست ما بیکار باشیم و بنده با توجه به آنکه مهندسی برق خواندم یک شرکت در زمینه برق و دوربین‏های مداربسته دارم که در آن فعالیت می‏کنم.»

چطور 20 میلیارد از بودجه 15 میلیاردی را اختلاس کردم؟

محسن وقتی خبر اختلاس آقازاده ورزشی منتشر شد را اینگونه تشریح می‌کند:«من بعد از اینکه این خبر زده شد، پیش آقای آخوندی رفتم و آقای آخوندی تلفن خبرنگاری که این مطلب را زده بود گرفت که آقای علی‏آبادی پیش من است و چطور شما زده‏اید که او را گرفته‏اند که خبرنگار هم پاسخ داد، شاید تا ظهر آزادش کرده‏اند.» او کمی گلویش را صاف می‌کند و ادامه می‌دهد:« بودجه اداره کل تهران، مجموعا 15 میلیارد تومان است و آن وقت نوشته‏اند که 20 میلیارد اختلاس شده است. یعنی 5 میلیارد هم بیش از بودجه سالانه این اداره کل توسط بنده اختلاس شده که این خود غیرمنطقی بودن بحث را نشان می‌دهد. شما خودتان می‏دانید که از 15 میلیارد تومان بودجه، یک بخش چند میلیاردی مربوط به امور جاری و حقوق و دستمزد می‌شود و 7،8 میلیارد باقی می‏ماند که اگر تمامی این 8، 7 میلیارد را به بنده می‏دادند که غیرممکن است، امکان اختلاس 500 یا یک میلیارد آن فراهم بود که اصلا پرداخت همه این بودجه به بنده هم غیرممکن است و حالا چطور 20 میلیارد اختلاس شده، نمی‌دانم.» او اعتقاد دارد پدرش عملکرد قابل قبولی به‌خصوص در بخش عمرانی داشته و حتی این فضاها در دوره‏اش به دو برابر در کشور افزایش یافته است. 

                         لطفا درخصوص این خبر نظر دهید 

                         برای دیدن بقیه اخبار در قسمت آخرین  

                   اخبارازدنیای فوتبال روی خبر مربوطه کلیک کنید