دنیای فوتبال:تجربه فوتبال ایران نشان داده که در مسابقات لیگ قبل از دهه 80، پرسپولیس همواره استیلای قابل ملاحظهای بر تیم استقلال داشت. اگر هر بخش از لیگهای بزرگ ایرانی را بررسی کنیم به این واقعیت میرسیم.
1- در لیگهای منطقهای، پرسپولیس و استقلال هر کدام صاحب یک عنوان قهرمانی و یک عنوان سومی بودند اما امتیازات کسب شده توسط تیم فوتبال پرسپولیس از استقلال بسیار بیشتر بود. 2 - در لیگهای تختجمشید پرسپولیس صاحب دو عنوان قهرمانی و سه عنوان نایبقهرمانی شد در حالی که استقلال در این مدت یک قهرمانی، یک نایب قهرمانی و سه عنوان چهارم کسب کرد. 3 - در لیگهای 10گانه آزادگان پرسپولیس صاحب چهار عنوان قهرمانی، سه عنوان دوم و دو عنوان سوم شد در حالی که استقلال دو عنوان قهرمانی سه عنوان دومی و یک عنوان سومی به دست آورد.
* * *
اما چرا در دهه 80 همهچیز تغییر کرد؛ امروز از حیث امتیاز استقلال حدود 20 امتیاز در مجموع ادوار لیگبرتر از پرسپولیس بیشتر دارد. مقایسه نتایج لیگهای مختلف هم مقایسه دو تیم را به شکلی روشنتر و بدیهیتر به نمایش میگذارد.
استقلال در ادوار مختلف لیگبرتر دو عنوان قهرمانی، دو نایبقهرمانی و یک عنوان سومی داشته در حالی که پرسپولیس صاحب دوم عنوان قهرمانی و دو رتبه سوم بوده است. چرا؟ نکتهای که قابل ملاحظه و مشهود است تفاوتهای آشکار این دو نوع عملکرد است. در ادوار گذشته پرسپولیس مظهر ثبات تیمی، مدیریتی و تاکتیکی و استقلال مظهر تغییرات متعدد بودند ولی امروز این اتفاقات در شکلهایی وارونه برای پرسپولیس و استقلال شکل میگیرد. استقلال در دهه 80 صاحب چهار مدیرعامل و پرسپولیس صاحب هشت مدیرعامل بودهاند. توجه کنید:
مدیران دهه 80 استقلال:
1 - فتحا...زاده، 2 - قریب، 3 - اولیایی و 4 - واعظ
مدیران دهه 80 پرسپولیس:
1 - پروین، 2 - میرزایی، 3 - غمخوار، 4 - خطیب، 5 - محمدحسن انصاریفرد، 6 - کاشانی، 7 - مصطفوی و 8 - عباس انصاریفرد
* * *
اما این فقط عرصه مدیران نیست که ثبات استقلال و لغزش پرسپولیس را نشان میدهد. روی نیمکت مربیان هم این اتفاق به شکلی دیگر مشهود است. پرسپولیس 9 سرمربی واقعی و سه سرمربی کاذب داشته است (کسانی که در مقطعی حکم سرمربیگری را دریافت داشته اما عملا سرمربی تیم نبودهاند)! به ازای این 12 سرمربی، استقلال هشت سرمربی داشته است که شش نفر واقعی و دو نفر کاذب بودهاند.
سرمربیان پرسپولیس:
1 - علی پروین، 2 - بگوویچ، 3 - زوبل، 4 - آریهان، 5 - دنیزلی، 6 - قطبی، 7 - پیروانی، 8 - وینگادا و 9 - کرانیکار
سرمربیان در سایه:
1 - حمید استیلی، 2 - ناصر ابراهیمی و 3 - اشمیت
سرمربیان استقلال:
1 - منصور پورحیدری، 2 - رولندکخ، 3 - قلعهنویی، 4 - مرفاوی، 5 - حجازی و 6 - فیروز کریمی
سرمربیان در سایه:
1 - جواد زرینچه و 2 - محمد صلاحی
* * *
البته نکتهای دیگر که شاید به بررسی تفاوتهای پرسپولیس و استقلال کمک کند، نوع استفاده دو تیم از سرمربیان خارجی است. پرسپولیس در سالهای مورد اشاره شش سرمربی خارجی شامل بگوویچ، زوبل، آریهان، دنیزلی، وینگادا و کرانیکار را داشته است در حالی که استقلال تنها از وجود رولندکخ بهره برده است. راستی چه تفاوتهایی بین این دو دسته مربی وجود داشته است؟ دقت کنید. در بین مربیان خارجی پرسپولیس، سرخپوشان مردانی را داشتهاند که با آنها سوم و چهارم لیگ شدهاند اما برخی از بدترین رتبههای تاریخ پرسپولیس با نفراتی مثل وینگادا، آریهان و بگوویچ به دست آمده است، در حالی که استقلال هم یکی از دو عنوان ضعیف تاریخ فوتبالش را با سرمربی خارجیاش یعنی رولندکخ به دست آورده است. اینجا پرسپولیس شش بر یک از استقلال پیش نیست بلکه شش بر یک از استقلال عقب است چرا که حضور سرمربیان خارجی برای پرسپولیس نه تنها نکته مثبتی نداشته، که برای آنها هم خوشیمن نبوده است.
لطفا درخصوص این خبر نظر دهید
برای دیدن بقیه اخبار در قسمت آخرین
اخبارازدنیای فوتبال روی خبر مربوطه کلیک کنید