یادداشتی از منتقدان ژنرال در تبریز:شش اشتباهی که قلعه نویی کرد

 

فوتبال روز:"سویل" و "اسپانیول"، گواردیولا، کیانی و . . . کلمات و سیل خودخواهی ها و خودزنی ها، مقایسه های نام های نا مربوط و داستان "ژنرالی" که از این پست به یکباره به "امیر پاشا" ارتقا یافت و سیل مصاحبه های که ژنرال می کند! همه اینها و اشتباهاتی که ژنرال این روزها در قبال تراکتور می کند، داستانی می سازد که می توان آن را  6 اشتباهی که او در تبریز مرتکب میشود، نامید .

یک

"امیر پاشا، امیر پاشا" مردمان عاشق در راهرو فرودگاه، بر روی تیر های چراغ برق، تابلوهای تبلغاتی، فریادهای از سر شوق و انرژی، فلاش ها و سیل یکباره عکس ها و هورای مردمی که "ژنرال" را "امیر پاشا" می خواندند، داستانی که شروع نشده همه را هیجان زده می کرد، تراکتور و امیر پاشا، گم شدن ژنرال آبی در قرمز های تبریزی، هیاهوی کر کننده و لحظه شماری برای شروع رویایی، اینها همگی در خاطرات امیر ثبت است، او بدون تردید از خود می پرسید کجا آمده است؟ بدون شک او تفاوت را لمس کرده ، اینجا اصفهان و یا تهران نیست، او بدون شک به این نتیجه رسیده است. اما او با" آرفی، آرفی" هواداران اولین اعتراضات را به گوش می شنود، اینجا تبریز است، او اولین اشتباه را مرتکب شده، ندانسته که به کجا آمده . اینجا آذربایجان و تبریز است. 

دو

محسن فروزان در چارچوب دروازه تراکتور، راس ساعت 16:00، دیدار تراکتور و سایپا، هیچ کس این دروازه بان را نمی شناسد، هواداران سراغ عباس محمدی یا "عباس دست طلائی" را می گیرند، "عباس دست طلائی" اما از او خبری نیست، مهدی ثابتی با اخم های در هم رفته روی نیمکت قرار می گیرد، همه بازیکنان می دانند مشکل روحی دروازبانان تراکتور چیست، قلعه نویی بعد از بازی از فروزان بی مورد تعریف و تمجید می کند!!! بدون تردید گل اول همه را به این موضوع رسانیده که فروزان در قامت تراکتور نیست!!! گرچه همه از خود می پرسند چرا به یکباره بهترین بازیکن تراکتور در فصل گذشته یعنی محمدی اینگونه با استرس بازی می کند، یکی از بازیکنان تراکتور اینگونه بیان می کند:" قلعه نویی شخصیت بازیکنان فصل گذشته تراکتور را در تمرینات خرد می کند"، شاید مشکل همین جا باشد. دومین اشتباه او در تبریز ، او بازیکنان محبوب تراکتور در بین مردم را ارنج نمی نهد، بی تردید او دومین اشتباه را مرتکب می شود، محبوبیت این بازیکنان از او خیلی بیشتر است. 

سه

بهترین خط دفاعی سال گذشته در فصل کنونی آمار چندان قابل توجهی ندارد، قلعه نویی باور ندارد که تیم اش در خط دفاع مشکل دارد، جرو بحث او با تنی چند از خبرنگاران هم او را مجاب نمی کند، داستان به اینجا ختم نمی شود، کیانی به یکباره از تراکتور کنار گذاشته می شود، یکی از هواداران متعصب تراکتور که از ماجرا بی اطلاع است می پرسد، پس مهدی با تعصب کجاست؟ دیگری می گوید بی دلیل نیست که تراکتور در این فصل اینقدر گل می خورد، داستانی که قلعه نویی خود را به نداستن آن می زند این است، مهدی کیانی در تبریز خیلی طرفدار دارد، هواداران او را حتی از باقری هم بیشتر دوست دارند، در بازی با مس هواداران خواسته اشان تنها یک چیز است، مهدی بخشیده شود، قلعه نویی بی اعتنایی می کند، اما پرونده کیانی هنوز برای هواداران تراکتور باز است، آنها او را می خواهند، قلعه نویی او را نمی خواهد و بی دلیل نیست که فریادهای آرفی، آرفی چون پتکی بر سر امیر پاشا فرود می آید، آنها به همین راحتی اعتراض کردن را بلدند و اعتراض هم می کنند.

سومین اشتباه او در تبریز، مردم خیلی خوب می دانند که مشکل تیم تراکتور کجاست، اما تبریز جای "حیا کن و رها کن" گفتن نیست، اینجا تبریز است و تشویق ها متفاوت، ژنرال بی تردید نمی دانست که در تبریز مردم فوتبال را خیلی خوب می فهمند. آنها فرق سانتر از کناره و بازی شناور را می دانند، شاید ژنرال نمی دانست در تبریز سانتر از کناره هم حد و حدود دارد. 

چهار

بعد از بازی تراکتور و سایپا، امیر در کنفرانس خبری از "خودزنی" هواداران حرف می زند، چمدان اش را به رخ خبرنگاران می کشد! تعجب ها بی انتهاست، این همان مربی است که به خاطره بی ادبی، محبوب ترین بازیکن تراکتور را در لیست فروش گذاشته و حالا از کار زشت بازیکن اش طرفداری می کند، این همه تناقض!؟ البته پایان داستان و نیش خنده های ژنرال همچنان ادامه دارد، چه کسی خود زنی کرده؟ امیر پاشا یا هواداران! خدا را شکر هواداران تنها آرفی را تشویق می کردند و "حیا کن و رها کن" در تبریز دیده نشده است، اما . . . بدون تردید می توان نتیجه گرفت او در تبریز اشتباه چهارم را مرتکب شده است، خودزنی را ژنرال زودتر از هواداران کرده ، این کاملا واضح و روشن است. 

پنج

داستان مصاحبه این روزهای امیر قلعه نویی هم بی تردید آتش این خشم را افزون ترخواهد کرد، او تراکتور را با "سویل" و "اسپانیول" مقایسه می کند! خود را هم "گواردیولا" خطاب می کند! داستان به اینجا ختم نمی شود، مدیر عامل باشگاه در کمال تعجب از امیر حمایت می کند . اینجا دیوار هواداران کوتاه است اما این مقایسه بدون شک او را در معضل بزرگی قرار خواهد داد، امیر هنوز نمی داند مربی چه تیمی شده است، هنوز دست گل های هواداران متعصب تراکتور در فرودگاه باقی مانده ، بهتر است قلعه نویی اشتباه تاریخی نکند، اینجا رنگ تراکتور با قرمز و آبی خیلی فرق دارد، اگر او نمی داند از ابراهیمی بازیکن تراکتور بپرسد، او اشتباه پنجم را مرتکب شده است، مقایسه تراکتور حتی با سایر باشگاهها هواداران را خشمگین می کند. 

شش

ژنرال همیشه در کنفرانس خبری یک جمله را بارها و بارها تکرار می کند، این تیم سال گذشته چندم شده بود؟ هفتم، پنجم؟ روی سخن او همیشه یک نفر است، او فراز کمالوند را که در آذربایجان بسیار محبوب است همیشه کوچک جلوه می دهد، تراکتور به لطف تساوی با سایپا آنهم در حضور بیش از 40 هزار هوادار حالا در رده چهارم جدول است، این مقایسه و کوچک کردن کمالوند بدون تردید اشتباهی است که او هر بار مرتکب می شود، داستان کمالوند هر چه بوده تمام شده و اینک تاریخ داستان تراکتور با قلعه نویی را به خاطر می سپارد و داستانی که خیلی به پایان آن باقی است، اما او بی تردید اشتباه ششم را در تبریز مرتکب می شود، کمالوند هر چه بود نبض هواداران را خیلی خوب بلد بود و به نظر آنها احترام می گذاشت، اما ژنرال دوست دارد همیشه با غرور برخورد کند، او اشتباه می کند در تبریز هر چقدر هم که مغروز باشی مردم از تو بیشتر مغرور ترند و بدون تردید این رویارویی شاید موجب شود تا او در تبریز ستاره های ژنرالی اش را خیلی زود از دست دهد. 

 بابک امیری رحیمی